رسید ماه مبارک

از نه سالگی روزه گرفتم

چقدر نخوردنو و انتظار افطار رو دوست داشتمو دارم انگار منتظر یک اتفاق بزرگی....

لحظه هارو میشمری تا موذن بگه الله اکبر.....حس میکنی تونستی از پس یه امتحان بزرگ بر بیای

اولین لقمه بیشتر شبیه یه لذته لذت اینکه تونستی با خودت بجنگی و دووم بیاریو حالا این لقمه مزد کار

بزرگیه که کردی نوش جونت!

امسال ولی کمی دغدغه دارم اگه تا پیارسال با بیحالی و ضعف سر میکردم جای گله ای نبود

خودم بودمو خودم ولی امسال تو هستی!!!

با همه نیازهات

از من توجه میخوای

محبت و حوصله میخوای

و مهمتر از همه شیری که از قلبم میگذره تا به وجودت برسه

تصمیم دارم همه اینها رو با روز های بلند و گرسنگی و ضغف کنار هم بذارم و این ماه مبارکو بگذرونم

حس میکنم میتونم و دعا میکنم خدا خیلی خیلی بیشتر از گذشته کمکم کنه